Kiedyś było lepiej

Kiedyś moment ukończenia szkoły i matura były dla mnie równie odległe, co lot na Marsa. A teraz... Niespodzianka! Za 19 dni czeka mnie zakończenie roku szkolnego, ostatnie w życiu. Co zabawniejsze, tego samego dnia po raz ostatni będę miała naste urodziny. Serio, za rok będę dwudziestolatką. Jakoś to do mnie nie dociera.

Kiedyś wydawało mi się, że w moim wieku będę dojrzała, ogarnięta życiowo, takie tam. Definitywnie nie jestem. Mentalnie zatrzymałam się na poziomie... Jej, nawet nie wiem, co to jest za poziom - tak czy siak, na pewno niezbyt wysoki.

Kiedyś nie zbierałam się do napisania czegokolwiek przez dwa tygodnie, a kiedy już zaczęłam, to nie miałam problemu ze skleceniem sensownego zdania.

Kiedyś na kwietniowym spacerze nie spotykałam narciarzy.


Ktoś wynalazł ładowarkę do telefonu na korbkę. Ładowarkę. Na korbkę. Fajny wynalazek, na pewno przydatny w wielu niekoniecznie przyjemnych sytuacjach... Co nie zmienia faktu, że po przeczytaniu o owej ładowarce pierwszą rzeczą, jaką sobie wyobraziłam, była gimbusiara szaleńczo kręcąca korbką gdzieś w tramwaju, bo rozładował jej się telefon, a od trzech minut nie odświeżała twarzksiążki. Yeah.

Wiecie, że grupa ludzi obraziła się na Obamę, bo powiedział, że jakaś pani jest najładniejszym prokuratorem generalnym? Ja nie wiem, co się dzieje z tym światem i chyba nie chcę wiedzieć. A, jeże leczą ADHD. Jak zacznę udawać nadpobudliwą, to myślicie, że dadzą mi jeża..?

Reasumując: zdecydowanie nie powinnam siedzieć na wykopie.

A, dostałam jakieś pytania od Kasieńki, więc grzecznie na nie odpowiedziałam (są tam w zakładce, pod lamą i morzem tęczy), a sama "nominuję" kolejne blogi i wymyślę pytania jak znajdę odrobinę motywacji. Zapodziała się ostatnio, skubana.